- خورشید را 9 سیاره احاطه کردهاند که در بین آنها کره زمین از نظر فاصله با خورشید، سومین کره است و از چهار سیاره داخلی بزرگتر است.از پنج سیاره بیرونی، چهار تای آنها از کره زمین بزرگتر هستند. زمین در مداری گردش میکند که هیچ وقت از 5/91 میلیون مایل به خورشید نزدیکتر نمیشود و از 5/94 میلیون مایل دورتر نمیشود. جالبتر اینجا است که این مدار تقریباً دایره مانند است و اگر غیر از این بود زندگی روی کره زمین غیر ممکن میشد زیرا حیوانات و گیاهان در زمستان از سرما یخ میزنند و در تابستان از گرما کباب میشدند. -زمین در مقایسه با کائنات یک کره جوان و جدید است با این حال زمین حدود 5/4 هزار میلیون سال عمر دارد. کشف این موضوع از بررسیهای انجام شده توسط رادیواکتیو که در تعیین عمر سنگها از آن استفاده میشود، به دست آمده است.تمامی عناصر رادیواکتیو همانند اورانیوم که برای عکس العمل تعیین شده به کار میرود، به عناصر مختلف در میزان ثابتی، تغییر شکل میدهند.به وسیله اندازه گرفتن این دو، یعنی مقدار عنصر رادیواکتیو اصلی و عنصر رادیواکتیو تغییر شکل یافته، میتوان عمر تشکیل سنگ را حساب کرد. قدیمیترین سنگهایی که تا کنون به دست آمدهاند حدود 3 هزار میلیون سال عمر داشتهاند ولی به طور یقین زمین سالهای طولانی قبل از این که سطح سنگها شروع به تشکیل یافتن کنند، وجود داشته است. - داگر چه ستاره شناسان و سیاره شناسان چندین تئوری درباره چگونگی بوجود آمدن زمین و بقیه سیارات منظومه شمسی ارائه دادهاند ولی هنوز شک و تردید فراوانی در رابطه با مبدأ تشکیل زمین وجود دارد.هر کدام از این تئوری ها باید شامل این واقعیت باشد که تمامی سیارههای بزرگتر در مدار دایره مانندی در اطراف خورشید گردش میکنند و این مدارها تقریباً در یک سطح نزدیک هم قرار میگیرند. حقیقت دیگری که باید توضیح داده شود این است که تمامی کرات در یک جهت به دور خورشید میچرخند و آن در جهتی است که خورشید به تناوب دور میزند.- حتی عجیبتر این که فاصله کرات مختلف از خورشید از نظر ریاضی به وسیله یک معادله ساده با هم نسبت دارند و به نام قانون «باد» نامیده میشود. البته ممکن است این فقط یک تصادف و اتفاق باشد یا احتمال دارد رابطه با مبدأ اصلی منظومه شمسی داشته باشد.-در اینجا دو تئوری اصلی به وجود میآید یکی این که یک رشته طولانی از بخار داغ به وسیله نیروی جاذبه سیاره دیگری که از نزدیکی خورشید میگذشته از خورشید جدا شده و پایین افتاده است سپس به تدریج بخار داغ، خنک و منقبض شده و تبدیل به گلولههای جامدی شده است که همان کرات هستند.تئوری دیگر که احتمال بیشتری دارد عبارت است از این که در اصل یک توده بخار و غبار وجود داشته که در حال چرخش دایره مانند بوده است.چرخشها و گردبادهای این توده تکامل حاصل کرده و هستههای مرکزی کرات ایجاد شده است. هر کدام از این هستهها به تدریج بزرگتر شدند زیرا نیروی جاذبه آنها هر زمان بیشتر و بیشتر اجسامی را که در فضای لایتناهی اطرافشان پراکنده بودند به طرف خود جذب میکردند.خورشید در مرکز این دایرهای که بخار و غبار به صورت ابر تیره در آمده واقع شده بود، زمین یکی از گرد بادها بوده است.
تاریخ : شنبه 93/5/11 | 3:52 عصر | نویسنده : mohamad davodi | نظرات ()
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
![](http://mahskin.ir/img/li.png)
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید